Un testemuño lancinante de porfía de existencia do mundo da serra. Pode facer o pastor corenta quilómetros ó día. Quixeran que atoparas un sitio na serra onde non puceran os pés. A serra é brava, brava, brava, brava aguzadoiramente. Había un diluvio de res. A cotolovía está por riba dun, a cotolovía empeza a asubiar, canta moito, sempre está asubiando, e veña e veña, ata que a perdes de vista, pérdese de vista, en subir para riva pérdese de vista. A cotolovía fai estrañar a un. recinsadas de ceo, nubes por riba do Castelo. Agravándose concisas, árbores queimadas en agulla de reloxo. Continuante de frase, a luz dun candil facendo sombra.